Βίντεο: Το σχολείο μας τιμά το Πολυτεχνείο




Φωτογραφίες από το αφιέρωμα του σχολείου μας στην

επέτειο του Πολυτεχνείου.


Επί σκηνής οι μαθητές της Τετάρτης Τάξης.

Επιμέλεια γιορτής: Η δασκάλα της τάξης, κ. Γιούλα Γομάτου και ο μουσικός του σχολείου μας, κ. Νίκος Νικολόπουλος.

Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε στους παρευρισκόμενους η νέα διευθύντρια του σχολείου μας, κ. Πόπη Τσαουσίδου

Ομιλήτρια: Η δασκάλα της Στ΄, κ. Μαρία Λαμπρίδου

Οι φωτογραφίες του βίντεο είναι του μαθητή της Στ΄, Βασίλη Παναγιωτίδη.

Μουσική επένδυση: Η μουσική του τραγουδιού "Όταν σημάνουν οι καμπάνες", του Μίκη Θεοδωράκη.

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ






Σαν σήμερα, το 1989 γεννήθηκε η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (Convention on the Rights of the Child).

Η Σύμβαση επικυρώθηκε πριν από 18 χρόνια και η γενιά που κλείνει φέτος τα 18 της χρόνια είναι η πρώτη γενιά που από τη γέννησή της μέχρι και την ενηλικίωσή της βρισκόταν κάτω από την προστασία της Σύμβασης.


Η Σύμβαση είναι μια διεθνής συνθήκη ανθρωπίνων δικαιωμάτων που λέει πως όλα τα παιδιά γεννιούνται με βασικές ελευθερίες και δικαιώματα.

Μια τέτοια συνθήκη αποτελεί μια συμφωνία μεταξύ ανθρώπων ή κρατών όπου όλοι συμφωνούν να υπακούουν στον ίδιο νόμο. Η Σύμβαση καθορίζει το εύρος των δικαιωμάτων τα οποία οφείλουν να απολαμβάνουν τα παιδιά οπουδήποτε. Θέτει τις βασικές προϋποθέσεις για την ευημερία των παιδιών στα διάφορα στάδια της ανάπτυξής τους και είναι ο πρώτος παγκόσμιος, νομικά δεσμευτικός, κώδικας δικαιωμάτων των παιδιών στην ιστορία.


άρθρο 1: “…θεωρείται παιδί κάθε ανθρώπινο ον μικρότερο των δεκαοκτώ ετών,…”



άρθρο 3: “Σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν στα παιδιά… πρέπει να λαμβάνεται πρωτίστως υπόψη το συμφέρον του παιδιού.”



άρθρα 7 & 8: “Το παιδί εγγράφεται στο ληξιαρχείο αμέσως μετά τη γέννησή του… και έχει το δικαίωμα … σε όνομα …εθνικότητα … τη διατήρηση της ταυτότητάς του…”


άρθρο 23: “Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν ότι τα πνευματικώς ή σωματικώς ανάπηρα παιδιά πρέπει να διάγουν πλήρη και αξιοπρεπή ζωή, σε συνθήκες οι οποίες εγγυώνται την αξιοπρέπειά τους …και διευκολύνουν την ενεργό συμμετοχή τους στη ζωή…”




Είστε εκπαιδευτικός, γονιός, επιμορφωτής και θέλετε να μάθετε περισσότερα για τα δικαιώματα των παιδιών;

Δείτε το αντίστοιχο εκπαιδευτικό υλικό και ζητήστε αυτό που χρειάζεστε!

Μάθετε για τα εκπαιδευτικά προγράμματα που υλοποιούνται σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και προωθούν τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού:

Τα Παιδιά Γράφουν & Ζωγραφίζουντα Δικαιώματά τους

Σχολεία Υπερασπιστές των Παιδιών

Μακάρι τα επόμενα χρόνια που θα έρθουν να μπορέσουν όλα τα κράτη να συμβάλλουν για τα παιδιά!!!

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ






1050 χιλιόκυκλοι

Κωστούλα Μητροπούλου

«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!»
Αυτή η φωνή που τρέμει στον αέρα,
δεν σου `στειλε ένα μήνυμα μητέρα,
αυτή η φωνή δεν ήτανε του γιου σου,
ήταν φωνές χιλιάδες του λαού σου.

«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!»
Μιλάει ένα κορίτσι κι ένα αγόρι,
εκπέμπουνε τραγούδι μοιρολόι,
χίλιες πενήντα αντένες η λαχτάρα,
σε στόματα μανάδων η κατάρα.

Και τα κορίτσια και τ' αγόρια που μιλούσαν,
τρεις μέρες και τρεις νύχτες δεν μετρούσαν,
δοκίμαζαν τις λέξεις με αγωνία,
κι αλλάζανε ρυθμό στην ιστορία.

«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!»
Γραμμένα μένουν τα ονόματα στο αρχείο,
δεν αναφέρονται οι νεκροί που είναι στο ψυγείο,
λένε πως είναι τέσσερις κι είναι εκατό οι μανάδες,
πρώτα σκοτώθηκε η φωνή και σώπασαν χιλιάδες.






Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Τάσος Λειβαδίτης

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις τα χείλη σου θα ματώσουν απ' τις φωνές Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ' τις σφαίρες μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω. Κάθε κραυγή σου θα ' ναι μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων. Κάθε χειρονομία σου θα 'ναι για να γκρεμίζει την αδικία. Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις, ούτε στιγμή να ξεχαστείς. Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε. Μια στιγμή αν ξεχαστείς, αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στη δίνη του πολέμου, έτσι και σταματήσεις για μια στιγμή να ονειρευτείς εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη απ' τις φωτιές. Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις για να ζήσουν οι άλλοι. Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι ένα οποιοδήποτε πρωινό. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι μπρος στα ντουφέκια!






ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΑΒΑΝΗ-ΡΕΝΤΗ

Στο Διομήδη Κομνηνό

"Μεταξύ των φονευθέντων , είναι ο
Διομήδης Κομνηνός, ετών 17, με
βεβαρυμένον παρελθόν".
Εφημερίδες - από επίσημη ανακοίνωση

Βεβαίως,
είχε βεβαρυμένο παρελθόν ο Διομήδης.
Πέντε χρονών, στους ώμους του πατέρα του
φώναζε για λευτεριά στην Κύπρο,
δέκα χρονών, ξυπόλυτος,
με μια φέτα ψώμι στην τσέπη,
βάδιζε στην πορεία της ειρήνης,
στα δώδεκα ζητούσε δημοκρατία.

Στα δέκα επτά
μ'ένα πλακάτ στο χέρι:
ψωμί - παιδεία - ελευθερία.















Powered by eSnips.com

Ο Βασίλης φωτογραφίζει το Αβέρωφ

12 Νοεμβρίου 2007

Τα Μικρά Τερατάκια επισκέπτονται το Θωρηκτό Αβέρωφ.

Ας παρακολουθήσουμε την επίσκεψη μέσα από το φακό του Βασίλη Παναγιωτίδη.

Το ίδιο υλικό μπορείτε να το απολαύσετε και στο βίντεο που ετοιμάσαμε.








Και δυο φωτογραφίες που για ευνόητους λόγους δεν ανήκουν στο Βασίλη...




Αβέρωφ μινιατούρα




Αβέρωφ Πρύμη


Φωτογραφία στο Αβέρωφ 1


Αβέρωφ Τα Κανόνια


Τα Μικρά Τερατάκια στο Θωρηκτό Αβέρωφ

Τα Μικρά Τερατάκια επισκέφθηκαν προχτές το Θωρηκτό Αβέρωφ.

Ένα από αυτά, ο Βασιλάκης Παναγιωτίδης, αποτύπωσε με το φακό του τις στιγμές της επίσκεψης. Με αυτό το υλικό φτιάξαμε τούτο το βιντεάκι και το ντύσαμε με "Το όνειρο δεμένο στο μουράγιο" του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη Σταύρου Ξαρχάκου, για να μας θυμίζει το όνειρο που ζήσαμε στα καταστρώματα και στα εσωτερικά διαμερίσματα αυτού του ζωντανού μνημείου της ιστορίας μας.

Το αφιερώνουμε σε όλους όσους υπηρέτησαν και υπηρετούν στο Θωρηκτό Αβέρωφ!

Τα Μικρά Τερατάκια στο Θωρηκτό Αβέρωφ

Τα Μικρά Τερατάκια στο Αβέρωφ

Καλωσορίζουμε τη νέα μας διευθύντρια


Στιγμιότυπο από τις εκδηλώσεις στην αυλή του σχολείου μας


Σύμφωνα με εγκύκλιο της Δ΄ Διεύθυνσης Π.Ε. Αθήνας, μια νέα διευθύντρια αναλαμβάνει τη διεύθυνση του σχολείου μας: Η κ. Πόπη Τσαουσίδου, δασκάλα ως τώρα στο συστεγαζόμενο με εμάς σχολείο.

Τα Μικρά Τερατάκια και η δασκάλα της τάξης την καλωσορίζουν και της εύχονται μέσα από την καρδιά τους "Καλή Επιτυχία στο έργο της!"


2005. Τα Μικρά Τερατάκια παρουσιάζουν το Αφιέρωμα το Πολυτεχνείο.

Γνωρίζοντας την έως τώρα διαδρομή και προσφορά της στην εκπαίδευση, είμαστε βέβαιοι πως η παρουσία της στη διεύθυνση του σχολείου θα συμβάλει τα μέγιστα στην επίτευξη των παιδαγωγικών μας στόχων. Η νέα μας διευθύντρια διαθέτει πλούσιο βιογραφικό σπουδών, τόσο παιδαγωγικών όσο και ευρύτερα.

Υποσχόμαστε σύντομα να σας παρουσιάσουμε το "πορτρέτο" της με πρωταγωνιστές τους μικρούς δημοσιογράφους της τάξης.

Υποσχόμαστε επίσης να σταθούμε στο πλευρό της και να βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την ανάδειξη του σχολείου μας και τη διαρκή βελτίωση του έργου και της προσφοράς του.


Με εκτίμηση

Τα Μικρά Τερατάκια
και η δασκάλα της τάξης
Μαρία Λαμπρίδου

ΓΙΑΤΙ;


Βαριά η καρδιά μας σήμερα. Και τα λόγια βγαίνουν δύσκολα. Η σκέψη μας όλη είναι κοντά στη Δημητρούλα. Η αγάπη μας και οι ευχές όλων μας να γίνει γρήγορα καλά. Αλλά και ένα μεγάλο:




ΓΙΑΤΙ;




Γιατί να συμβαίνουν ατυχήματα σε παιδιά; Και μην τολμήσει κανείς να μας μιλήσει για την κακιά στιγμή. Γιατί δε φτάνει να εξηγήσει το πώς τα παιδιά κρατούν τα θλιβερά πρωτεία στα τροχαία. Θύμα τροχαίου και η αγαπημένη μας Δημητρούλα. Λίγα μέτρα από το σχολείο. Στο δρόμο που Αγίας Σοφίας λέγεται μα της ανοησίας των ανθρώπων μετράμε κάθε τρεις και λίγο τα αποτελέσματα.

Γιατί, ρωτάμε με όλη τη δύναμη της φωνής μας και με οργή τεράστια, ενώ υπάρχουν ταμπέλες για όριο ταχύτητας 30, το παραβιάζουν ασύστολα όλα σχεδόν τα διερχόμενα αυτοκίνητα;

Γιατί αφού απαγορεύεται το παρκάρισμα στα πεζοδρόμια και στις γωνίες, δεν υπάρχει άδειο πεζοδρόμιο και τα παιδιά υποχρεώνονται να βαδίζουν στο οδόστρωμα;

Γιατί κανείς δε φρόντισε να κλαδέψει τα δέντρα και κρύβουν με τα κλαδιά τους τις ταμπέλες αλλά και μειώνουν την ορατότητα πεζών και οδηγών;

Τι δουλειά έχουν οι κάδοι σκουπιδιών στο ρείθρο των πεζοδρομίων ενός δρόμου με τέτοια κίνηση και με συχνά ατυχήματα; Και μάλιστα έξω από σχολείο; Κανείς ποτέ δε σκέφτηκε ότι ένα παιδί πίσω από ένα κάδο δε φαίνεται και δε βλέπει και το ίδιο τα αυτοκίνητα που έρχονται;

Και κυρίως γιατί το σχολείο μας είναι το μόνο στη Νέα Σμύρνη που δεν έχει "σαμαράκια" αν και είναι το πλησιέστερο σε λεωφόρο;

Έχουμε ακόμη πολλά "γιατί". Σας είπαμε μόνο όσα τα ίδια τα παιδιά σημείωσαν από μια πρώτη εξέταση του σημείου του ατυχήματος. Ένα ατύχημα που έζησαν από κοντά και άλλα δυο παιδιά της τάξης. Η Χριστινούλα, που παρέα με τη Δήμητρα διέσχιζαν το δρόμο και παρατρίχα γλίτωσε... Και ο Παύλος, που το σπίτι του είναι δίπλα ακριβώς και βρέθηκε από τους πρώτους δίπλα στη Δήμητρα.

Σ' αυτά τα παιδιά που ρωτάνε τα δικά τους αφοπλιστικά ΓΙΑΤΙ κάποιος επιτέλους πρέπει να απαντήσει. Και όχι με λόγια. Γιατί από λόγια έχουμε χορτάσει. Με έργα. Έμπρακτα. Μόνο έτσι θα τα πείσουμε πως πραγματικά νοιαζόμαστε για τη ζωή τους. Πως πραγματικά είναι τα παιδιά το πολυτιμότερο στη ζωή μας.

Όχι άλλα παιδιά θύματα. Και όχι άλλα θύματα έξω από την πόρτα του σχολείου μας. Δυστυχώς η Δήμητρα δεν είναι το πρώτο θύμα... Θέλουμε όμως και απαιτούμε να είναι το τελευταίο!!!
___________________
  • Επισκεφθείτε το Φόρουμ και αφήστε ευχές για γρήγορη ανάρρωση στη Δημητρούλα:

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΘΩΡΗΚΤΟ ΑΒΕΡΩΦ




Τη Δευτέρα, 12 Νοεμβρίου 2007, τα ΜΙΚΡΑ ΤΕΡΑΤΑΚΙΑ θα επισκεφθούν το ΘΩΡΗΚΤΟ ΑΒΕΡΩΦ. Πληροφορίες για την επίσκεψη θα βρείτε στο φόρουμ.






Πληροφορίες για το Θωρηκτό στην ιστοσελίδα Γ. ΑΒΕΡΩΦ



Λέω:



Να γίνετε αληθινά σαν δέντρα

ωραία Μικρά Τερατάκια!