Το μικρότερο Μικρό Τερατάκι: Ο Ζυμαρούλης!!!

Καλημέρα σας!

Εγώ είμαι ο Ζυμαρούλης! Το μικρότερο Μικρό Τερατάκι αυτής της απίθανης τερατοπαρέας που κατοικεί εδώ. Κι αν δε με αναγνωρίζουν ούτε τα άλλα Μικρά Τερατάκια με τούτη την τερατώδη εμφάνιση, είναι που έμπλεξα μαζί τους και τερατοποιήθηκα κι εγώ ήθελα δεν ήθελα. Κι αυτό δεν είναι το μόνο τερατώδες που έπαθα από τον καιρό που γνωριστήκαμε. Σημεία και Τέρατα έχουν συμβεί στη ζωή μου και στο κορμί μου από τα ... αθώα Μικρά Τερατάκια.

Και σύντομα υπόσχομαι να σας τα πω όλα με το Μι και με το Ταυ. (Έτσι λέμε εμείς στην Τερατούπολη το νι και το σίγμα! Μι και Ταυ!) Ως τότε υπομονή. Υπομονή και θα τα μάθετε όλα για μένα. Και όλα θα σας τα πω για τα Μικρά Τερατάκια!!! Μικρά... Καλέ αυτά είναι Τερατάκια όνομα και πράγμα. Να σκεφθείτε πως δεν πρόλαβαν να με γνωρίσουν και μου άνοιξαν να! μια τρύπα στην κοιλίτσα μου! Και μετά, πήραν σελοτέιπ και την έκλεισαν για να καλύψουν το τερατούργημά τους! Ναι, σας λέω. Έχουν ιδιαίτερη έφεση στη μαστροχαλαστική. Αλίμονο σε ό,τι και όποιον πέσει στα χεράκια τους.

Την ίδια τύχη είχε και η αδερφούλα μου, η Ζυμαρούλα. Και χειρότερη... Από τον καιρό που η κ. Μαριορή είχε τη φαεινή ιδέα να την προσφέρει ως βραβείο σε ένα παιχνίδι γνώσεων, αγνοείται η τύχη της. Σκέφτομαι μάλιστα, αφού η κ. Μαριορή κατάφερε με τούτο το blog να ανακαλύψει το ξενιτεμένο Μικρό Τερατάκι της τάξης, να στήσω κι εγώ ένα δικό μου blog μήπως και ξαναβρώ την αδερφούλα μου. Αν και από το νου μου περνάνε τα χειρότερα για την τύχη της...

Είναι πάντως ευκαιρία να εκμεταλλευτώ όλα τα πλεονεκτήματα της blogosfairas και να σας μαρτυράω όλα τα τερατουργήματα που γίνονται στην τάξη μας. Γιατί τόσον καιρό στόμα είχα και μιλιά δεν είχα. Αλλά αγαπάει η κ. Μαριορή τα Τερατάκια της αγαπάει και το Ζυμαρούλη. Και δεν μπορεί να μου αρνηθεί αυτή τη χάρη. Τόσα έκανα εγώ για το χατίρι της. Πού να σας τα λέω και να μη με πιστεύετε! Θα τα περάσετε για τερατολογίες αλλά δεν είναι. Ζυ- Μαρολογίες ίσως... και ας μην υπάρχει τέτοια λέξη. Εκεί θα κολλήσουμε;

Λοιπόν, τα υπόλοιπα θα τα πούμε στο δικό μου σπιτάκι, στο Ζυμαρουλόσπιτο! Και όποιος είναι πολύ τερατάκι, δεν έχει παρά να το ψάξει μόνος του. Γιατί, πού ξέρετε; ίσως και να το έχω κιόλας στήσει!!!