Για το Μαράκι μας, τη μικρή μας μπαλαρίνα, που μόνο κλασική μουσική της αρέσει.
Η μουσική είναι του Tchaikovsky. Από τη Λίμνη των Κύκνων. Χορεύουν δύο ιερά τέρατα του κλασικού χορού, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ και η Μαργκότ Φοντέιν.
Ποιος ξέρει, ίσως μια μέρα, και το δικό μας Μικρό Τερατάκι, το Μαράκι μας, να γίνει ένα τέτοιο ιερό τέρας!!! Ε, μα νομίζω πως αυτή είναι και η φυσική εξέλιξη για ένα Τερατάκι. Και όταν έχει το ωραιότερο χαμόγελο της Μικρής μας Τερατούπολης και μια καρδούλα από χρυσάφι ατόφιο, τότε είναι βέβαιο πως θα κατακτήσει και το ιερό. Αν όχι στο μπαλέτο, σίγουρα όμως στην ανθρωπιά και στην καλοσύνη. Κι αυτό νομίζω είναι το ευγενέστερο άθλημα για τον άνθρωπο. Να γίνει Άνθρωπος με το Α κεφαλαίο. Και να αποσύρεται μεγαλόκαρδα από οφίτσια και τίτλους για να δώσει τη χαρά αυτή και στους άλλους.
Μαράκι, εύχομαι η ζωή να σου ανταποδώσει απλόχερα όλη την καλοσύνη και την αγάπη που σκορπάς τριγύρω σου.
Το βιντεάκι είναι το μικρό μου δωράκι για σένα και ελπίζω να σου αρέσει.
Πολλά πολλά φιλάκια
Η δασκάλα σου
Για το Μαράκι μας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Λέω:
Να γίνετε αληθινά σαν δέντρα
ωραία Μικρά Τερατάκια!
2 σχόλια:
Καλημέρα κυρία Μαρία.
Τι κάνετε;
Άν πηγαίνετε για ψώνια να πάτε και να πάρετε έναν καινούργιο Ζυμαρούλη
γιατί στεναχωρέθηκα όταν ο Ζυμαρούλης αυτοκτόνησε.
Ποιος είπε ότι ο Ζυμαρούλης αυτοκτόνησε;
Καλέ, αυτός είναι εφτάψυχος! Και όπως λέει και το τραγούδι:
"Ο Ζυμαρούλης ποτέ δεν πεθαίνει, δεν τον σκιάζει τρυπούλα καμιά..."
Ε, και που τρύπησε λίγο η πλατίτσα του, τι έγινε; Λερώθηκε λιγάκι το γραφείο της κ. Μαριορής με αλεύρι!!! Αυτό μόνο. Θα του αγοράσουμε καινούριο φουστανάκι και όλα "μπαλόνι και αλεύρι", κατά πως λέμε "μέλι - γάλα"!!!
Άκου να αγοράσουμε καινούριο Ζυμαρούλη!!! Αυτό ποτέ! Ένας είναι ο Ζυμαρούλης και δεν τον αλλάζουμε με τίποτε και κανέναν!
Πολλά φιλάκια, στο ανώνυμο Τερατάκι που στενοχωρήθηκε τόσο για το Ζυμαρούλη! Ε, ας γράφατε στο μήνυμά σας και κανένα όνομα να ξέρουμε σε ποιον πάνε τα φιλάκια...
Δημοσίευση σχολίου